[تعیین] موانع تجارت الکترونیک درشرکتهای تولیدکننده لوازم و تجهیزات ورزشی ازدیدگاه مدیران ورزش کشور

امروزه بحث تجارت الکترونیک در صدر اولویت های سازمان ها قرار گرفته است و سازمان با بهره گیری از ابزارهای اینترنت و وب سایت می توانند تأثیر مهمی بر گرایش و ترغیب مشتری به بهره گیری از خدمات سازمان خود داشته و با روشی مقرون به صرفه به یک سازمان پیشرو در بازار، عرضه، تحویل و خدمت تبدیل گردند. بنابراین ایجاد و گسترش تجارت الکترونیک در تمام رشته های موجود با موانع و چالش های عمده ای روبه رو است. از آن جمله می توان به کمبود نرم افزار و برنامه های کاربردی، نقصان شبکه ارتباطی مناسب بین واحدهای تولیدی و مشتریان‏، عدم وجود استاندارد سازی، ضعف سرعت بسترهای مخابراتی، مقاومت در به کارگیری فناوری اطلاعات،کمبود نیروی انسانی متخصص دراین زمینه، هزینه های سنگین اجرای بیمه های الکترونیک و مشکلات فرهنگی نام برد. مساله اصلی تحقیق حاضر اینست که موانع موجود برای ورود شرکتهای تولید کننده لوازم ورزشی به تجارت الکترونیک چیست؟ اولویت بندی موانع تجارت الکترونیک در شرکتهای تولید کننده لوازم ورزشی چگونه است؟ تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی- توسعه ای می باشد. بعلت محدودیت جامعه آماری، نمونه آماری برابر با جامعه آماری و به صورت تمام شمار بوده و بر این اساس 57 نفر پاسخگوی پرسشنامه بوده اند. در این تحقیق در دو بخش به جمع آوری اطلاعات اقدام شد. اول در زمینه اطلاعات تئوریک و پیشینه تحقیق که با استفاده از منابع کتابخانه ای، اینترنت، مقالات و پایان نامه ها در مورد موانع تجارت الکترونیک انجام شد و در بخش دیگر از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات در مورد سوالات تحقیق استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون تی تست و آزمون تحلیل عاملی جهت رتبه بندی موانع تجارت الکترونیک استفاده گردید. نتایج آزمون نشان می دهد که هفت عامل آمادگی مشتریان؛ عدم آمادگی شرکتها، موانع مدیریتی، عدم وجود رقابت، موانع فنی، موانع قانونی و موانع مالی به ترتیب با ضرایب 0.883، 0.859، 0.853، 0.836، 0.801، 0.796 و 0.692 دارای رتبه اول تا هفتم می باشند.